10 Kasım 1938'de yurdumuzu kurtaran ve tüm zorluklara çekinmeden göğüs geren ATATÜRK'ÜMÜZÜN, ölümünün 87. yıl dönümünü minnetle, şükranla anmak en büyük borcumuzdur. Vatandaşlığımız da bunu gerektirir. Çünkü biz milletçe, bizim için yapılan fedakarlığı asla unutmadık ve yüzyıllar geçse de asla unutmayacağız. Çünkü biz Türk milleti olarak ahde vefayı ön planda tutarız. Onun için Atatürk'ün çizdiği yoldan ayrılmamak, bizim düsturumuz olmalı. Hangi siyasi parti ve düşüncede olursak olalım, hepimiz birlikte, medeniyet yolunda yürümek bizim için farz olmalı. Yoksa aramıza giren fitne ve dedikodudan asla refaha erişemeyiz. Bu da bize ve çocuklarımızın geleceğini karartır. Rahmetle ve minnetle andığımız Atatürk ve silah arkadaşlarının birlikte hareket ettiklerini hep aklımızda tutalım. Bana göre, Mustafa Kemal Atatürk ve arkadaşlarının tabii ki ayrı düşünceleri ve fikirleri olması gayet doğaldır. Ama vatan müdafaası olduğu zaman herkes düşüncesini bir kenara bırakma büyüklüğünü gösterdiler. Akıl ve mantık bunu gerektiriyordu, onlar da birlikte yürümeyi seçtiler. Burada şunu yinelemek istiyorum: Kimin ne kadar Atatürkçü olduğuna dair hiçbirimizde bir ölçü yoktur. TÜRKİYE CUMHURİYETİ toprakları üzerinde yaşayanların tümünün, Atatürk ilke ve inkılaplarına saygı göstermesi, bana göre vatanperverliktir. Burada şunu tekrarlamak istiyorum: Bu cennet vatanın kalkınması için el ele yürüyelim. Tersi, atalarımızın kemiklerini sızlatırız. Buna da hiçbirimizin vicdanının el vermeyeceğini hatırlatırım. Bu duygularla 10 Kasım milat olsun, birlikte medeniyete ve kalkınmaya yürüyelim. Ancak çocuklarımıza bırakacağımız en büyük miras budur. Başka macera ve hevese gerek olmadığını hatırlatırım. Gelin, ona göre hareket edelim. Yine hep birlikte milletçe kazanacağız.

Yine Şadi ŞİRAZ'la yazımı bitirmek istiyorum. "İNSAN RUHUNU İKİ ŞEY KARARTIR: SUSULACAK YERDE KONUŞMAK VE KONUŞULACAK YERDE SUSMAK."

Birlikte medeniyet ve kalkınma yolunda yürümek ümidiyle tüm vatandaşlarıma saygı ve sevgilerimi sunarım.