Bugün bir dostumun daha vefat haberini aldım.

Yalan dünya!..

“Neylersin ölüm herkesin başında.

Uyudun uyanamadın olacak.

Kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında?”

Yaş ilerledikçe çember daralıyor maalesef.

“Gittikçe artıyor yalnızlığımız.”

Zaman eriyor, ömür tükeniyor.

Keşke dememek için gelin bugün farklı bir şey yapalım!

Mesela;

Bugün güne aynaya gülümseyerek başlayalım!

Eşimize, çocuklarımıza yüksek sesle “sizi seviyoruz!” diyelim.

Asansörle inerken “suratsız “komşumuza…

Alışveriş yaptığımız marketteki kasiyere…

Bindiğimiz otobüsün şoförüne…

Evden çıktığınızda ilk karşılaştığımız kişiye tebessüm edelim, selam verelim.

Bugün işimize her gün gittiğimiz yoldan değil de farklı bir güzergahtan gidelim.

Erinmeyelim, en çok sevdiğimiz kıyafetimizi giyip, çıkalım evden.

Bugün gitmek isteyip te hiç gidemediğimiz bir yer varsa oraya gidelim.

Yiyelim, içelim, tadalım, gözümüzde kalmasın hiçbir şey!

Annemizi, babamızı unutmayalım bu arda. Dostlarımızla buluşalım.

Gidemiyorsak telefon açıp, hâl hatır soralım.

Bugün birileri bize elini açmadan, biz onları sevindirelim.

Bugün alışkanlıklarımızı, ön yargılarımızı askıya alalım.

Özür dilemekten utanmayalım!

Çevremize sempati duyalım, empati yapalım, hoşgörüyle bakalım!

Açalım fotoğraf albümlerimizi eskilere gidelim, kaç kişi kalmışız bilelim.

Velhasıl…

Paran varsa acıma harca!

Borcun varsa unut!

Alacağın varsa ertele birkaç günlüğüne.

Geçim kaygısını…

Toplumsal sorunları…

Siyasi gerginliği bırakalım bir tarafa!

Narin bebeğin katilini…

Gazze’deki insanlık dramını…

Yokluğu, yoksulluğu, geçim kaygısını...

Çekin, senedesin vadesini…

Vurdumduymazlığı, adaletsizliği, samimiyetsizliği,

Bir günlüğüne de olsa silelim kafamızdan!

Bir günün beyliği beyliktir!

Kendine bir kıyak çek !..Mutlu olmaya bak!

Vade dolamdan, birleri bize “merhum” demeden önce insan olduğumuzu hatırlayalım!...

Sahip olduklarımızın kıymetini bilelim.

Emin olun…Dünyanın malı dünya da kalıyor Aziz'im!