Mevsim dönmeye, sıcak havalar yerini daha serin günlere terk etmeye başladı. Tabiat yeşilden sarıya tüm renkleriyle güzün gelmekte olduğunu hatırlatırken, bağlarda, bahçelerde, meyve ve sebzenin son ağızları toplanmakta, insanlar dışarıdan içeriye göçmekteler.

Tabiat derin sessizliğe ve serinliğe bürünürken, gecenin ayazını yiyen Hönüsü üzüm bağlarında hararetli bir telaş var.

Buğulu koyu siyah rengi, incecik kabuğu, farklı aroması, yediğinizde kütür kütür eden, dimağınızda bıraktığı farklı lezzetiyle üzümlerin şahı Hönüsü üzüm; Allah’ın bir lütufu, en güzel hediyesidir bize.

Antep; üzümün, pekmezin, şirenin memleketidir. Ancak şirin denilince nedense Hönüsü üzüm gelir akıllara.

Ne zaman üzümden bahsetseler; sıcacık tırnaklı ekmek, yanında Antep pendiri, dıbığı parmağımda, dadı damağımda kalmış bizim Hönüsü üzüm gelir aklıma. Kendimden geçer, lezzetin harikalar diyarında gezinirim.