Hava çok sıcaktı. Öğle vaktiydi…Ekmek almak için fırına gittim.

Fırının içi de alev alev yanıyordu sanki.

Parayı verdim Ekmeği aldım.

Tam çıkarken…

Ocağın karşısında teri sırtındaki tişörtten dışarı çıkmış pişirici ustanın halini görünce;

“Ustam, bu sıcakta işin zor. Allah yardımcın olsun!” dedim.

Adam yüzünde samimi bir tebessüm, naif bir üslupla bana döndü;

“Allah razı olsun Abi! Ancak benden daha kötü durumda çalışanlar var. Çok şükür halime. Allah onların yardımcısı olsun” dedi.

Ben de pişiriciye” akşama kadar ateşin karşısındasın. Senden daha beteri kim ola ki ? “Dediğimde.

Pişirici;

“Allah hamamda çalışanların, yazıda yolma yolanların yardımcısı olsun abi. Arada ben soluklanıyorum. Su içiyor serinleniyorum…Onların işi benden zor be abi!” deyince söyleyecek bir söz bulmadım, yutkundum.

Haklısın dedim…Eline sağlık. Kolay gelsin deyip fırından ayrıldım.

Beterin beteri var derler ya…

İçinde bulunduğu güçlüklere rağmen, kendisinden daha zor şartlarda çalışmaların olduğunu hatırlayarak haline şükreden, hakkına razı olan ama hayata küsmeyen; çalışan, didinen, alınteri döken, kanaat edenler de varmış meğer.

Kazandığın her kuruşu hakkediyorsun usta. Helal olsun!