*"Fransız"ın kurşunu insana yan değer yavrum"
Siperde yatmış ateş ederken , aniden göğsümde bir ağrı, sırt üstü uzandım, elimi göğsüme attım, kan yoktu.
Bir de baktım kurşun beni korusun diye ailemin yanıma verdiği, hameyliye değmiş geri dönmüştü.
*Cephede bir an geri döndüğümde ensemde , dayanılmaz bir ağrıyla yere yığıldım, elimi attım, boynumda kan yoktu.
Çok şükür , yine kurtulmuştum.
Boynum kabardı kalktı. Kurşun yan değmişti.
*Altı ya da yedi kişiydik , Çınarlı Camisi'nin içindeki cephede savunmadaydık.
Karşıdan gelen Fransız askerlerinin Müslüman bölgesine geçmemesi için devamlı ateş ediyorduk.
Yoğun bombardıman nedeniyle yardım aldığımız geçit çökmüş , yol kapanmıştı.
Üç dört gün , aç susuz arkadaşlarla hiç uyumadan gün boyu ateş ettik.
Düşman karşıdan kiliseden dışarıya çıkamıyor , her çıkanı yere seriyorduk.
Üç gün sonra geçit açıldı .
Yardım geldi.
Her gelen bizi kucakladı , anlımızdan öptü.
Bunlar öykü değil , gerçek yaşanmış hayat hikayeleri.
Dedem silah yapım ustası ve mücahit Reşit Kıratlı'nın yaşadıklarından bir kesit.
Antep'in kurtuluşundan sonra silah arkadaşlarıyla hayatta (bahçede) oturur, ağlayarak anlatırlarmış, evlatlarına yakınlarına...
Bir çok silah arkadaşlarının , kardeşlerinin , Fransız toplarından kopan şarapnellerle parçalandıklarını görüp, elleriyle toprağa verip , yaslarınını bile tutamadan hemen , cepheye geri dönmüşler.
Geceleri cepheden cepheye koşmuş, gündüzleri İmalat-ı Harbiye'de bozulan silahları tamir etmişler.
6316 şehit
ve tüm şehir
GAZİ...
Bu ünvan bu şehre boşuna verilmedi.
6317 Şehit
ANTEP
Oldu;
GAZİANTEP
O nedenle , Kurtuluş savaşı sonrası , şehrimizden bahsederken
LÜTFEN
" GAZİANTEP "
DİYİNİZ.
Şehitlerimizin, Gazilerimizin kemiklerini sızlatmayınız.
Mekanınız cennet olsun Dedem bizler , torunlarınız olarak son nefesimize kadar, bıraktığınız emanetlere, değerlere sahip çıkacağız.