Sevgili kardeşlerim, bugün sadece bir dilekten bahsetmek üzere buradayız. Bir tek dilek. Ama dikkat edin; bu dilek, başka hiçbir dileğe benzemez. Bu dilek; bir tek dilek, sizi Allah’ın cennetine, hem de üçüncü kat cennetine mutlaka ulaştırır. Bu dilek, sizi Allah’ın evliyası yapar. Bu dilek, sizi dünya saadetinin yarısını aşacak bir mutluluğa ulaştırır. Evet, yanlış işitmediniz; sadece bir dilek.

Ne dileyeceksiniz? Peygamber Efendimiz (S.A.V) buyuruyor ki: “Cenneti isteyen cennete girer.” Gerçekten cenneti isteyen cennete girer. Ama cenneti isteyen kişi Allah’tan; “Ya Rabbi, ben cenneti istiyorum” diye talepte bulunduğu takdirde cennete girmez. Cenneti isteyen kişi; “Ya Rabbi! Ben ruhumu ölmeden evvel, şu dünya hayatını yaşarken Sana ulaştırmayı diliyorum, istiyorum.” diyen kişi cennete girer. Öyleyse kim cennete girmek istiyorsa o, Allah’a ulaşmayı dilesin. Cennetin anahtarı bir dilektir; cenneti dilemek değildir; Allah’a ulaşmayı dilemektir.

Allahû Tealâ, Allah’a ulaşmayı dileyenlerin Allah’tan müjdeler aldığını söylüyor. Yani hem cennet müjdesini hem de dünya müjdesini aldığını söylüyor. Allahû Tealâ, Allah’a ulaşmayı dileyenlerin şeytana kul olmaktan içtinap ettiklerini; kaçındıklarını ve kurtulduklarını söylüyor. Öyle mi acaba? Beraber bakalım, Zumer Suresi 17. âyet-i kerime:

39/ZUMER-17: Ve onlar ki; taguta (insan ve cin şeytanlara) kul olmaktan içtinap ettiler (kaçındılar, kendilerini kurtardılar). Çünkü Allah’a yöneldiler (Allah’a ulaşmayı dilediler). Onlara müjdeler vardır. Öyleyse kullarımı müjdele!

Öyleyse kim Allah’a ulaşmayı dilemişse; Allah’a yönelmişse onlara hem cennet müjdesi vardır, hem dünya müjdesi vardır. Allahû Tealâ’nın evliyalarının tarifi de aynı standartlarda geliyor. Yûnus-62, 63, 64:

10/YÛNUS-62: Muhakkak ki Allah’ın evliyasına (dostlarına), korku yoktur. Onlar, mahzun olmazlar, öyle değil mi?

10/YÛNUS-63: Onlar, âmenûdurlar (ölmeden evvel Allah’a ulaşmayı dileyenlerdir) ve takva sahibi olmuşlardır.

10/YÛNUS-64: Onlara, dünya hayatında ve ahirette müjdeler (mutluluklar) vardır. Allah’ın sözü değişmez. İşte O, fevz-ül azîmdir.

Öyleyse kim bu insanlar? Bu insanlar Allah’ın evliyası, Allah’ın dostları. Kimmişler bunlar? Takva sahibi. İşte Rûm Suresinin 31. âyet-i kerimesinde anlatılıyor:

30/RÛM-31: O’na (Allah’a) yönelin (Allah’a ulaşmayı dileyin) ve O'na karşı takva sahibi olun. Ve namazı ikame edin (namaz kılın). Ve (böylece) müşriklerden olmayın.

“…munîbîne ileyhi vettekûhu: Allah’a yönel ve takva sahibi ol.”

Ne diyordu Allahû Tealâ? “Onlara müjdeler vardır. Kullarımı müjdele.” Sebebi ne? Allah’a yönelmişler, o kadar.

Allah’a ulaşmayı dileyen bir insana, Allahû Tealâ art arda ihsanlarda bulunur. Bunlardan bir tanesi de o kişiyi huşûya ulaştırmaktır. Göğsünden kalbine yol açtıktan sonra huşûya ulaştırdığı bu kişiye, Allahû Tealâ mutlaka mürşidini gösterir, mürşidini sevdirir. O kişi, sevgiyle mürşidine koşar. Tâbiiyeti üzerine ruhu vücudundan ayrılır, Allah’a doğru yola çıkar. Nefsi, nefs tezkiyesine başlar. Fizik vücudu, nefsinin tezkiye olduğu oranda şeytanın hâkimiyetinden kurtulur. Şeytana kul olmaktan kurtulup o ölçüde Allah’a kul olmaya başlar. Ama daha o kişi, Allah’a ulaşmayı dilediği an, tagutun sultasından kurtulmuştur. Tagutun onu, kendisiyle beraber cehenneme götürmesi olayından kurtulmuştur.

Dikkat edin sevgili kardeşlerim; siz Allah’a ulaşmayacaksınız. Siz, ruhunuzu Allah’a ulaştırmayı sadece dileyeceksiniz. Ulaştıran siz olmayacaksınız, Allah olacak. Ciddi mi? İşte âyet-i kerime; Allahû Tealâ Şûrâ Suresinin âyet-i kerimesinde buyuruyor ki:

42/ŞÛRÂ-13: “….allâhu yectebî ileyhi men yeşâu: Allah, dilediği kişiyi Kendisine seçer.
ve yehdî ileyhi men yunîb(yunîbu): Ve bunlardan kim (hangileri) Allah’a yönelirse; Allah’a ulaşmayı dilerse Allah, onları Kendisine ulaştırır.”

Allah’ın sözünde hulf olmaz. Ne diyor? “Kim Allah’a yönelirse, Allah’a ulaşmayı dilerse Allah onu mutlaka Kendisine ulaştırır.”

Öyleyse kim Allah’a yönelirse takva sahibi olur. Kim Allah’a yönelirse Allah onu Kendisine ulaştırır. Allah’a ulaşan kişi kimdir? Allah’ın evliyasıdır. Ne olur? Hani halk arasında “ermiş” deriz, işte ruhu Allah’a ermiş bir evliya olur.

Peygamber Efendimiz (S.A.V) ne diyor? “Benim ümmetim açık şirke girmez. Böyle bir şey mümkün olmaz. Ama gizli şirkten korkarım.” diyor. Nedir bu gizli şirk? Bu şirk, Allah’a ortak koşmak. Bir tane ilâh var; Allah. Ne zaman, kim nefsinin bir afetinin emrini yapar da Allah’ın o konudaki emrini gerçekleştirmezse, Allah emretmiş; gerekeni yapmıyor kişi; namaz kılmıyor, oruç tutmuyor, zekât vermiyor, hacca gitmiyor, kelime-i şahadet getirmiyor; hepsi. Allah’ın emrini değil de nefslerinin kendilerine o konuda emrettiği şeyi yaparsa insanlar, o olayda Allah’ı emir ve kumanda merciinden, Rabb merciinden indirmiş olurlar, nefslerinin bir afetini Allah’ın yerine koymuş olurlar. O olayda nefslerinin bir afetini, hevalarından bir tanesini kendilerine İlâh edinirler. Başka bir olayda başka bir afetini, başka bir olayda başka bir afetini. Ama devamlı Allah’ı İlâh mevkiinden indirip, nefslerinin bir afetini İlâh mevkiine çıkaran insanlar, bu sebeple Allah’a şirk koşmuş durumdalar.

Gizli şirkten kurtulmanın sadece bir tek yolu var; Allah’a ulaşmayı dilemek. Dalâletten kurtulmanın yolu, hüsrandan kurtulmanın yolu, şeytana kul olmaktan kurtulmanın yolu, Allah’a teslim olmanın yolu, takva sahibi olmanın yolu, âmenû olmanın yolu; hepsinin, hepsinin, hepsinin bir başlangıç noktası ama tek bir başlangıç noktası var; Allah’a ulaşmayı dilemek. Dilerseniz; mutlaka dalâletten kurtulursunuz, küfürden kurtulursunuz. Mutlaka Allah’ın cennetine girersiniz. Öyleyse Allah’a ulaşmayı dileyin. Geri kalanını bırakın Allah yapsın.

Hepinizin hem cennet hem de dünya saadetine ulaşmasını Yüce Rabbimizden diliyoruz. Allah hepinizden razı olsun.

DR. ABDULCABBAR BORAN

www.ibrahimlive.com